ພາໂລ

1 ກ. (ປ.) ໄຫ້ບໍ່ເຊົາ, ຮ້ອງໄຫ້ຫຼາຍ, ເວົ້າ ຫຼືເຮັດໃຫ້ຄົນອື່ນເກີນກວ່າຄວາມຈິງ ດັ່ງວ່າ “ຢ່າວ່າຮຽມພາໂລ ເລດສະຫາວຫານ້ອງ” (ກາ). 2 ນ. (ປ.)​ ຄົນພານ ດັ່ງວ່າ “ໃຜຜູ້ພາໂລລົ້ນ ໄປກວນກຸມເພື່ອນນັ້ນເດ” (ຮຸ່ງ).