ຊັກ

1 ກ. ອາການດີ້ນງໍຈັງຂອງຄົນ ຫຼືສັດເວລາເຈັບເນື່ອງຈາກເສັ້ນເອັນ ເອີ້ນຊັກ. 2 ກ. ດຶງຊາກມາໂດຍແຮງ, ແກ່ມາໂດຍແຮງ, ຊວນ ເຊັ່ນຊັກຊວນ, ນຳເອົາມາ ເຊັ່ນຊັກຕົວຢ່າງ, ຫັກເອົາໄວ້ເຊັ່ນ ຊັກອອກພູດໜຶ່ງ. 3 ກ. ສຸ, ຕົບ, ລ້າງເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມໃຫ້ສະອາດ ເອີ້ນຊັກ, ເຊັ່ນຊັກເສື້ອ, ຊັກຜ້າເປັນຕົ້ນ. 4 ນ. ຊື່ຕົ້ນໄມ້ຂະໜາດໃຫຍ່ແນວໜຶ່ງໜວ່ຍນອ້ຍ ໃຊ້ໜວ່ຍຊັກເສື້ອຜ້າໄດ້ຄືສະບູເອີ້ນຕົ້ນໝາກຊັກ.