ໂພນ

136

1 ນ. ດິນບ່ອນສູງກວ່າໜ້າດິນທຳມະດາ, ດິນທີ່ຄູນ ຫຼືພູນກັນສູງ ຮຽກໂພນ, ດິນທີ່ປວກນຳມາພູນຂື້ນ ຮຽກດິນໂພນ ດັ່ງວ່າ “ນ້ຳບໍ່ໄຫຼທໍ່ກ້ອຍ ຄືເອົານ້ຳຂື້ນສູ່ໂພນ” (ກາ).

2 ນ. ກອງຕະໂພນ, ຊື່ກອງຊະນິດໜຶ່ງ ໃຊ້ໜັງຫຸ້ມສອງໜ້າ ດັ່ງວ່າ “ຕະໂພນພິນໄຄ້ ສວນໄລເຄົ້າຄື່ນ ແພງມາດຜູ້ອົງອ້ວນອອກສະຖານ” (ສິນ).