ແພງ

209

1 ກ. ສະຫງວນ, ຫວງ, ຮັກ, ຫວງແຫນ ດັ່ງວ່າ “ໃຫ້ຮັກຜູ້ແຮງ ໃຫ້ແພງຜູ້ໃຊ້” (ພາສິດ).

2 ວ. ມີຄ່າຫຼາຍ.

3 ນ. ຊື່ພັນໄມ້ຊະນິດໜຶ່ງ ໃບຮີມີຂອບເປັນຄືແຂ້ວເລື່ອຍ ໝາກຂອງມັນເປັນອາຫານສັດປ່າ.