ແຝດ

ນ. ຄູ່, ສອງອັນຕິດກັນ, ຢາທີ່ຜູ້ຍິງໃຊ້ ໃສ່ໃຫ້ຊາຍຮັກ ໃນສະໄໝບູຮານ ຮຽກຢາແຝດ, ແມ່ຍິງຜູ້ເຮັດຢານີ້ ເອີ້ນແມ່ແຝດ ດັ່ງວ່າ “ຂໍແມ່ໄປສົມດ້ວຍມົນຢຳຢາແຝດ ກູກໍອາຄາດແຄ້ນ ທວາຍຮ້າຍຕໍ່າຕອຍ, ແຕ່ນັ້ນ ແມ່ແຝດຮ້າຍ ເຮວຮີບປຸນປອງ ຢາຊອນສົມ ໃສ່ໃນໄຫນໍ້າ” (ສິນ).