ສຸກ

1 ກ.​ ໝາກໄມ້ແກ່ພໍສົມຄວນແລ້ວ ກໍ່ຫ່າມ ຈາກນັ້ນໄປ ເອີ້ນວ່າ ສຸດ ເຊັ່ນ: ໝາກຂຽບສຸກ,​ໝາກນັດສຸກ ຢ່າງວ່າ “ສຸກຄາຕົ້ນບໍ່ປານຝານຫົວບົ່ມ ຍ່າບົ່ມໃຫ້ພໍປານໃພ້ບົ່ມເອົາ” (ບູຮານ). 2 ກ. ຂອງທີ່ຮ້ອນດ້ວຍໄຟ ຈົນກິນໄດ້,​ ໂພງ, ​ໄໝ້. 3 ນ.​ ຊື່ພະຍາດແນວໜຶ່ງ ເປັນຕຸ່ມໂພງຂຶ້ນຕາມຕົນໂຕ ເອີ້ນ ໝາກສຸກ. 4 ນ. ວັນຖ້ວນຫົກຂອງສັບປະດາ ຄື: ວັນສຸກ, ດາວນົບພະເຄາະໜ່ວຍທີ 6. 5 ວ. ຂາວ, ສະຫວ່າງ, ສ່ອງໃສ. 6 ນ. (ປ.)​ ຄວາມສະບາຍ, ຄວາມສະດວກ, ​ຄວາມມ່ວນຊື່ນເບີກບານ.