ຝ່າວ

ວ. ສຽງລົມອອກຄ່ອຍໆ ຍ້ອນຄວາມເມື່ອຍຫຼາຍ ເຊັ່ນຄົນເປັນໄຂ້ກຳລັງຈະສິ້ນໃຈ (ປາກຝ່າວ), ບໍ່ແຈບດີ ມີລົມຊອດອອກມາເລັກໜ້ອຍ ດັ່ງວ່າ “ຟັງສຽງເວົ້າສັງມາເປັນຝ່າວໆ ສຽງປາກເວົ້າມຸ່ນມູ້ ຄືຊູ້ເຈົ້າຢູ່ກຳ” (ຂຸນທຶງ).