ພົງ

106

1 ນ. ປ່າດົງ.

2 ນ.​ (ປ.) ເຊື້ອແຊງ, ພີ່ນ້ອງ, ສະກຸນຄົນທີ່ເກີດໃນເຊື້ອສາຍດຽວກັນ ດັ່ງວ່າ “ຊື່ວ່າກຸມພັນທ້າວ ພົງພັນພະຍາເວດມັນກໍ່ອຸ້ມແກ່ນແກ້ວ ກາຍຂ້ອຍແປດປີນີ້ແລ້ວ” (ສິນ).