ກະໂຍມ

116

1. ນ. ລູກສິດວັດທີ່ບໍ່ໄດ້ບວດ ແຕ່ຢູ່ອາໄສວັດ ແລະ ເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ພະເນນ ເອີ້ນ ກະໂຍມ, ຄະໂຍມ, ຂະໂຍມວັດກໍ່ວ່າ.

2. ນ. ຄົນຊາວບ້ານ (ເປັນຄຳພະສົງ ເອີ້ນຊາວບ້ານ) ຍາດໂຍມກໍ່ວ່າ.