Category: ຍ

ແຍ້ງ: ຂັດກັນ, ຕ້ານຢັນ

ນ. (ປ.) ພະລາຊາໜຸ່ມ, ອົງມົງກຸດລາຊະກຸມມານ.

ກ. ຫຸ້ມເຂົ້າ, ຈຸ້ມຫົວເຂົ້າ, ອາການຂອງຄົນ ຫຼືສັດຫຼາຍໆ ຢູ່ໂຮມກັນ ແລະ ທຳກິລິຍາອາການຢ່າງດຽວກັນ.

ວ. ຍາວແຫຼມໆ ຫຼືຍາວສວ້ຍໄປດັ່ງໃບເຂົ້າເປັນຕົ້ນ.

ວ. ລົດລົງ, ບົກລົງ, ຫຼຸດລົງທຳໃຫ້ຕ່ຳລົງ ເຊັ່ນ ນ້ຳລົດລົງ ເອີ້ນນ້ຳໂຍບລົງຢ່າງວ່າ “ລົມລວ່ງຂ້ຽວ ເຂີນນ້ຳໂຍບຫາຍ” (ສິນ).

ກ. ອາການຫົວ ເຮັດປາກຈຸ້ມເຂົ້າ, ທຳໃຫ້ໂຮມເຂົ້າກັນ, ເຮັດບອ່ນຂາດຫຼື ປາກຖົງຈຸ້ມເຂົ້າຫາກັນ.

ວ. ຊະອອກຈາກກັນເຊັ່ນ ແຕກຍ່າວ, ແຕກຊະເປັນຕົ້ນ.

ກ. ຍຸບລົງ, ຫ່ຽວລົງ.

ກ. ອາການຫົວໜອ້ຍໆ ບໍ່ອອກສຽງດັ່ງດຽວກັບຍີ້ມ, ສະແດງອາການໃຫ້ເຫັນທ່າທາງ, ສະແດງໃຫ້ເຫັນອຸບາຍ ເຊັ່ນເວົ້າແຍ້ມອອກເປັນຕົ້ນ.

ວ. ອາການທີ່ນ້ຳໄຫຼບໍ່ຂາດສາຍ ເອີ້ນໄຫຼຍ່າວໆ ຢ່າງວ່າ “ຍ່າວໆນ້ຳ ຕອ້ງຕາດ ຕີນຜາ” (ກອນ).