ພະນັນດອນ

ກ. ທ້າແຂ່ງ, ເສັງ, ຫຼື້ນເອົາເງິນ ຫຼື ທຶນຊັບຂອງກັນ ແລະ ກັນດ້ວຍການສ່ຽງໂຊກ ຫຼືໃຊ້ຄວາມຊຳນານທາງດ້ານສືມືທ້າກັນໃນທາງໄດ້ທາງເສຍ ເຊັ່ນ ຫຼື້ນໄພ້ ຫຼື້ນຫວຍ, ຫຼື້ນໂປ ເປັນຕົ້ນ.