732
ສະບາຍດີ ທ່ານຜູ້ອ່ານ, ຂ້າພະເຈົ້າຂໍແບ່ງປັນຂໍ້ມູນ ທີ່ໄດ້ຈາກປະສົບການຕົວຈິງໃນ ການລ້ຽງ ແລະ ສອນລູກ ທີ່ເຫັນວ່າ ໄດ້ຮັບຜົນເປັນຢ່າງດີ. ຂໍ້ມູນລຸ່ມນີ້ບໍ່ໄດ້ໝາຍວ່າ ຈະເປັນສິ່ງຊີ້ບອກວ່າ ການລ້ຽງລູກ ຂອງຜູ້ປົກຄອງທ່ານອື່ນ ບໍ່ຖືກຕ້ອງ ເພາະແຕ່ລະຄົນອາດ ມີວິທີການທີ່ ແຕກຕ່າງກັນໄປ ໂດຍອີງໃສ່ເງື່ອນໄຂ ເອື້ອອຳນວຍ ແລະ ຈຸດພິເສດ ຂອງແຕ່ລະຄອບຄົວ.
ປະຈຸບັນ ລູກຊາຍຂ້າພະເຈົ້າ ອາຍຸ 4 ປີປາຍ, ຄອບຄົວຂອງພວກເຮົາ ຍຶດຖືຫຼັກການ ໃນການລ້ຽງລູກ ຄື: ສະຖາບັນຄອບຄົວເຂັ້ມແຂງ ແລະ ອົບອຸ່ນ, ພໍ່ແມ່ ເປັນແວ່ນແຍງໃຫ້ລູກ, ລ້ຽງລູກແບບບໍ່ຕາມໃຈ ແຕ່ບໍ່ຫ້າມ ຊຶ່ງ ມີຄວາມໝາຍວ່າ:
ການລ້ຽງລູກ ຫຼື ການສັ່ງສອນລູກທີ່ດີ ຕ້ອງເລີ່ມຈາກສະຖາບັນ ຄອບຄົວທີ່ເຂັ້ມແຂງ ແລະ ອົບອຸ່ນ: ໂດຍໃຫ້ລູກຮູ້ສຶກອົບອຸ່ນ ແລະ ມີຄວາມສຸກ ເວລາທີ່ໄດ້ຢູ່ກັບ ຄອບຄົວ ກໍຄື ພໍ່ແມ່ ຫຼື ສະມາຊິກ ທຸກຄົນ ໃນຄອບຄົວ. ພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ລູກ ມີຄວາມສຸກ ທາງໃຈສາກ່ອນ ຫຼັງຈາກນັ້ນ ຈະເປັນເລື່ອງຂອງການປະພຶດ. ຖ້າຫາກວ່າ ລູກຢູ່ໃນສະພາບ ແວດລ້ອມ ຫຼື ຄອບຄົວ ທີ່ມີບັນຫາ ພໍ່ແມ່ຜິດຖຽງກັນ ຕະຫຼອດ (ໂດຍສະເພາະ ຕໍ່ໜ້າ ລູກ) ບໍ່ມີຄວາມສາມັກຄີ ປອງດອງ ແນ່ນອນ ລູກຈະຮູ້ສຶກໄດ້ເຖິງ ຄວາມບໍ່ອົບອຸ່ນ ບໍ່ມີີຄວາມສຸກ ແລະ ເດັກ ອາດຈະກາຍເປັນ ເດັກທີ່ບອກສອນ ຍາກໃນທີ່ສຸດ. ຖືໄດ້ວ່າ ພວກເຮົາໃຫ້ຄວາມສຳຄັນທາງ ດ້ານຈິດໃຈ ຫຼື ຄວາມຮູ້ສຶກ ແລະ ສະພາບແວດລ້ອມ ອ້ອມຕົວລູກ ເປັນອັນດັບທຳອິດ ເພາະຄິດວ່າ ມັນເປັນປັດໄຈ ພື້ນຖານ ທີ່ສຳຄັນ ແລະ ຈຳເປັນ ທີ່ຈະຊ່ວຍໃຫ້ ພໍ່ແມ່ ສາມາດສອນລູກ ໄດ້ງ່າຍຂຶ້ນ.
ພໍ່ແມ່ເປັນແວ່ນແຍງໃຫ້ລູກ: ຖ້າພໍ່ແມ່ ເປັນຄົນທີ່ ເຈົ້າລະບຽບ ສ່ວນຫຼາຍ ລູກຂ້ອນຂ້າງຈະມີ ນິດໄສເຈົ້າລະບຽບ ເພາະຖືກບົ່ມສອນ ແລະ ລ້ຽງມາແບບນັ້ນ. ພວກເຮົາອາດຈະໄດ້ຍິນຄໍາວ່າ ເດັກນ້ອຍປຽບເໝືອນຜ້າຂາວ ຖ້າເຮົາທາສີໃດລົງໄປ ຈະເປັນ ສີນັ້ນ. ດັ່ງນັ້ນ, ຄຳວ່າ ພໍ່ແມ່ເປັນ ແວ່ນແຍງໃຫ້ລູກ ກໍຄື ຕ້ອງເລີ່ມຈາກພໍ່ແມ່ ຜູ້ປົກຄອງ ຫຼື ຜູ້ໃຫຍ່ທີ່ ໃກ້ຊິດ ຫຼື ຜູ້ທີ່ໃຊ້ເວລາ ຢູ່ນຳເດັກຫຼາຍ ທີ່ຕ້ອງເປັນແບບຢ່າງ ຫຼື ເປັນຕົວແບບທີ່ດີໃຫ້ລູກ. ລູກຈະຮຽນແບບນຳ ໄວທີ່ສຸດ ຈາກສິ່ງທີ່ໄດ້ເຫັນ ແລະ ໄດ້ຍິນ ໂດຍບໍ່ໄດ້ບອກ ຫຼື ສອນໃຫ້ເວົ້າ ເຂົາກໍ່ຈະເຮັດ ຕາມທັນທີ. ຍົກຕົວຢ່າງ ເດັກນ້ອຍທີ່ກຳລັງ ຮຽນເວົ້າ ເປັນຫຍັງເດັກ ຈຶ່ງເວົ້າໄດ້ ເລີ່ມຈາກເປັນຄຳ ມາ ເປັນປະໂຫຍກ, ເລີ່ມຈາກເວົ້າບໍ່ຂອດ ກໍເວົ້າແຈ້ງຂຶ້ນ (ສຳລັບເດັກ ທີ່ບໍ່ມີບັນຫາເລື່ອງ ພັດທະນາການ) ຍ້ອນໄດ້ຍິນພໍ່ແມ່ ຫຼື ບຸກຄົນ ທີ່ໃກ້ຊິດເວົ້າ ຫຼື ພາເວົ້າທຸກໆມື້.
ຍົກຕົວຢ່າງ: ແມ່ເຮັດເຄື່ອງຂອງ ຕົກໃສ່ຕີນພໍ່ ຫຼື ຢຽບຕີນພໍ່ ໂດຍບໍ່ໄດ້ຕັ້ງໃຈ ຕໍ່ໜ້າລູກ, ແມ່ຈະຂໍໂທດ ພໍ່ ແລະ ພໍ່ຈະຕອບວ່າ ບໍ່ເປັນຫຍັງ (ນີ້ສະແດງເຖິງ ຄວາມຍອມຮັບຜິດ ຂອງແມ່ ແລະ ສະແດງເຖິງ ການໃຫ້ອະໄພ ຂອງພໍ່). ທ່ານເຊື່ອບໍ່ວ່າ ລູກຂອງ ພວກຂ້າພະເຈົ້າ (ອ້າຍອາຕີ້) ເຮັດຕາມ ໂດຍບໍ່ໄດ້ມານັ່ງ ສອນລາວ, ລາວ ຈະເປັນຄົນທີ່ມັກ ສັງເກດ ທຸກຢ່າງອ້ອມຕົວ ແລະ ມັກຕັ້ງຄຳຖາມ ຊຶ່ງຖືວ່າ ເປັນຂໍ້ດີ ສຳລັບພໍ່ແມ່ ໃນການບອກສອນ. ການສັ່ງສອນລູກ ພວກເຮົາເລີ່ມແຕ່ ຕອນລູກຍັງນ້ອຍໆ ເພາະຈະສອນງ່າຍກວ່າ ຖ້າຄິດວ່າຈະມາດັດ ຫຼື ສອນ ຕອນໃຫຍ່, ຄິດວ່າ ຈະຍາກຫຼາຍ, ເໝືອນຄຳເວົ້າ ບູຮານລາວ ວ່າ: “ໄມ້ອ່ອນດັດງ່າຍ ໄມ້ແກ່ດັດຍາກ”. ຖ້າສອນຍາກ ເວົ້າຍາກ, ໂດຍທຳມະຊາດ, ພໍ່ແມ່ຈະໃຈຮ້າຍ ສຸດທ້າຍ ໃຊ້ວິທີການ ບັງຄັບ ຫຼື ຕີ ຊຶ່ງເປັນທາງອອກທີ່ ບໍ່ແນະນຳ.
ລ້ຽງລູກແບບບໍ່ຕາມໃຈ ແຕ່ບໍ່ຫ້າມ: ກ່ອນອື່ນໝົດຕ້ອງເຂົ້າໃຈວ່າ ເດັກນ້ອຍເປັນໄວ ທີ່ມີຄວາມຕ້ອງການ ແບບບໍ່ຈຳກັດ, ຢາກໄດ້ນັ້ນ ຢາກໄດ້ນີ້ ຢາກເຮັດນັ້ນ ຢາກເຮັດນີ້ ໂດຍບໍ່ຮູ້ດອກວ່າມັນ ເປັນເລື່ອງທີ່ດີ ຫຼື ບໍ່. ຮູ້ແຕ່ວ່າ ໄດ້ຕາມຄວາມ ປາດຖະໜາແລ້ວ ເພິ່ນຈະຮູ້ສຶກດີ. ຈຸດນີ້ລະສຳຄັນທີ່ສຸດ ເຫັນພໍ່ແມ່ຫຼາຍຄົນ ທົນຕໍ່ສຽງຮ້ອງໄຫ້ ຂັດແອ່ວຂອງລູກບໍ່ໄດ້ ແລະ ດ້ວຍຄວາມຮັກລູກ ຈະສັນຫາສິ່ງຂອງມາໃຫ້ ລູກທັນທີ ເພື່ອຕ້ອງການໃຫ້ ລູກງຽບສະຫງົບ. ການທີ່ຕາມໃຈລູກ ໃນທຸກເລື່ອງ ຄົນທີ່ທຸກທັງກາຍ ແລະ ໃຈ ຄື ພໍ່ແມ່. ສ່ວນລູກເອງຈະບໍ່ຮູ້ຄຳວ່າ ຜິດຫວັງ ແລະ ລາວຈະເຂົ້າໃຈວ່າ ຊີວິດ ລາວເກີດມາຕ້ອງ ສົມຫວັງທຸກຢ່າງ ແລະ ອາດຈະກາຍເປັນຄົນ ທີ່ບໍ່ຍອມຮັບ ຄວາມຜິດຫວັງ ເພາະຖືກຕາມໃຈ ແລະ ໄດ້ທຸກຢ່າງ ທີ່ຕ້ອງການ. ທາງທີ່ດີທີ່ສູດຄື: ເມື່ອເດັກໄຫ້ ແລະ ຂັດແອ່ວ, ພໍ່ແມ່ ພຽງແຕ່ງຽບຢູ່ເສີຍໆ ບໍ່ຕ້ອງລົມ ແລະ ບໍ່ຕ້ອງສົນໃຈ ປ່ອຍໃຫ້ເດັກ ສະຫງົບລົງກ່ອນ ແລ້ວຈຶ່ງອະທິບາຍ ດ້ວຍເຫດ ແລະ ຜົນ ບໍ່ຕ້ອງຮ້າຍລູກ. ຖ້າເຮົາປະຕິບັດ ແຕ່ເທື່ອທຳອິດ ທີ່ລູກຂັດ ແລະ ປະຕິບັດສະໝໍ່າສະເໝີ ເຊື່ອແນ່ວ່າ ລູກຈະຄ່ອຍໆເຂົ້າໃຈເອງ ຢ່າງອັດຕະໂນມັດ. ກົງກັນຂ້າມ ຖ້າຕາມໃຈຄັ້ງທຳອິດ ແນ່ນອນຕ້ອງມີ ຄັ້ງທີສອງ ຄັ້ງທີສາມ ແລະ ຄັ້ງຕໍ່ໆໄປ.
