ຮັກແທ້ຄືການໃຫ້ ຫຼາຍກວ່າຮັບ

ການແຕ່ງດອງ ກໍເປັນເໝືອນດັ່ງ ຄົນໃນຢາກອອກ ຄົນນອກຢາກເຂົ້າ ຊຶ່ງໝາຍເຖິງ ຄົນແຕ່ງດອງທີ່ບໍ່ມີຄວາມສຸກ ກໍຢາກກັບໄປຢູ່ເປັນໂສດອີກຄັ້ງ, ສ່ວນ ຄົນທີ່ຍັງໂສດ ກໍປາຖະໜາ ຢາກຈະແຕ່ງດອງ. ແຕ່ສໍາລັບຊີວິດຄູ່ ທີ່ບໍ່ມີຄວາມສຸກນັ້ນ ມີຫຼາຍປັດໄຈ ທີ່ເປັນຕົ້ນເຫດ ແຕ່ໜຶ່ງໃນປັດໄຈ ທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດ ຄືຄວາມຄາດຫວັງ ໂດຍຫວັງວ່າ ຄົນຮັກຈະເຂົ້າໃຈທຸກຢ່າງ ແລະ ມອບຄວາມຮັກ ໃຫ້ເຮົາເໝືອນດັ່ງ ທີ່ເຮົາໄດ້ມອບໃຫ້ ຊຶ່ງຖືວ່າເປັນ ຄວາມຮັກ ທີ່ບໍ່ມີຄວາມບໍລິສຸດ. ແນ່ນອນ ຄົນເຮົາທຸກຄົນ ກໍຕ້ອງມີຄວາມຫວັງ ເພາະຖ້າຂາດຄວາມຫວັງ ກໍເໝືອນດັ່ງ ຄົນທີ່ໄຮ້ຈຸດໝາຍ ແຕ່ຄວາມຫວັງດັ່ງກ່າວ ຄວນຈະເປັນຄວາມຫວັງ ຈາກຕົວເຮົາເອງ, ແຕ່ຖ້າ ເປັນຄວາມຫວັງ ຈາກຄົນອື່ນແລ້ວ ແນ່ນອນ ເຮົາກໍຈະເກີດຄວາມທຸກ ຂຶ້ນມາໂດຍທັນທີ, ເພາະໃນໂລກນີ້ ບໍ່ມີໃຜສາມາດ ຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາ ສົມຫວັງ ໄດ້ທຸກຢ່າງ. ດັ່ງນັ້ນ, ຈົ່ງຄາດຫວັງ ຈາກຕົວເຮົາເອງ ໃຫ້ຫຼາຍກວ່າ ຈາກຄົນອື່ນ ເພື່ອໃຫ້ຕົນເອງ ມີຄວາມສຸກ, ແຕ່ຖ້າເປັນ ເລື່ອງຂອງຄວາມຮັກແລ້ວ ເຮົາຄວນມອບ ຄວາມຮັກ ໃຫ້ຄົນທີ່ເຮົາຮັກ ໂດຍບໍ່ຄາດຫວັງ ສິ່ງຕອບແທນ ຈຶ່ງຈະຖືວ່າເປັນ ຮັກແທ້ ທີ່ບໍລິສຸດ.

ບາງຄົນບອກວ່າ ມີແຕ່ຄວາມຮັກ ຈາກແມ່ສູ່ລູກ ເທົ່ານັ້ນ ຈຶ່ງຈະເປັນຄວາມຮັກ ທີ່ບໍລິສຸດ, ແຕ່ຄວາມຈິງແລ້ວ ຮັກແທ້ມີຈິງ ແລະ ທ່ານ ກໍສາມາດມີໄດ້ ຖ້າຫາກ ຮັກຄົນທີ່ທ່ານຮັກ ຢ່າງບໍລິສຸດໃຈ, ເພາະການເຮັດໃຫ້ ຄົນຮັກ ມີຄວາມສຸກນັ້ນ ກໍບໍ່ຍາກເກີນ ຄວາມສາມາດຂອງທ່ານ, ແຕ່ສິ່ງສໍາຄັນ ແມ່ນ ບໍ່ຄວນຄາດຫວັງ ໃຫ້ລາວຮັກ ຕອບແທນກັບຄືນມາ ເພາະຄວາມຮັກ ເປັນເໝືອນດັ່ງ ຂອງຂວັນ ທີ່ຖືກມອບ ໃຫ້ຢ່າງອິດສະຫຼະ ດ້ວຍຄວາມເຕັມໃຈ ແລະ ປາສະຈາກ ຄວາມຄາດຫວັງ. ພວກເຮົາ ບໍ່ຄວນຮັກ ເພື່ອທີ່ຈະຖືກຮັກ ແຕ່ພວກເຮົາຄວນ ຮັກເພື່ອຮັກ. ສະນັ້ນ, ຊີວິດແຕ່ງງານ ທີ່ປະສົບຄວາມສໍາເລັດ ຄືການມອບ ສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດ ຂອງທ່ານ ໃຫ້ແກ່ຄົນຮັກ ໂດຍບໍ່ຫວັງ ສິ່ງຕອບແທນໃດໆ ກັບຄືນມາ.

ການໃຫ້ ຖືເປັນຄວາມສຸກ ທີ່ໃຫຍ່ກວ່າ ເພາະຄວາມສຸກ ທີ່ເກີດຈາກ ການເປັນຜູ້ໃຫ້ ແມ່ນມີຫຼາຍກວ່າ ຄວາມສຸກ ທີ່ເກີດຈາກ ການເປັນຜູ້ໄດ້ຮັບ ຖ້າທ່ານ ເລີ່ມເປັນຝ່າຍໃຫ້ ໂດຍສະເພາະ ການໃຫ້ຄວາມກະລຸນາ ຕໍ່ຄົນຮັກຂອງທ່ານ ຈຶ່ງຖືເປັນຄວາມຮັກແທ້ ຍ້ອນຄວາມກະລຸນາ ຖືເປັນຮາກຖານ ທີ່ຍຶດແໜ້ນ ໃຫ້ຄວາມຮັກ ສົມບູນແບບ ແລະ ຍືນຍາວ, ເພາະຄູ່ຮັກໃດກໍຕາມ ເຖິງຈະມີຄວາມຮັກ, ຄວາມເຂົ້າໃຈ, ມີຄວາມຜູກພັນ ແລະ ຜ່ານປະສົບການ ຮ່ວມກັນ ມາດົນນານ ປານໃດກໍຕາມ ແຕ່ຖ້າຫາກ ຂາດຮາກຖານອັນແທ້ຈິງ ຂອງຄວາມຮັກ ກໍຄືຄວາມກະລຸນາແລ້ວ ກໍຈະເຮັດໃຫ້ຄວາມຮັກນັ້ນ ບໍ່ມີຄວາມສົມບູນ ຍ້ອນຄໍາວ່າ “ໃຫ້” ຈະມີພະລັງ ກວ່າຄໍາມາ “ໄດ້ຮັບ” ຢູ່ສະເໝີ ສ່ວນຄວາມຮັກ ທີ່ໄດ້ຈາກການ ຄອບຄອງ ໂດຍຄິດວ່າຕົນເອງ ເປັນເຈົ້າຂອງ ຄົນຮັກນັ້ນ ຖືເປັນຄວາມຮັກ ທີ່ບໍ່ຍືນຍາວ.

ຖ້າເຮົາຮັກໃຜແລ້ວ ເຮົາຕ້ອງການ ທີ່ຈະເຮັດ ເພື່ອເຂົາ, ສະໜັບສະໜູນເຂົາ, ໃຫ້ກໍາລັງໃຈເຂົາ, ຜ່ານອຸປະສັກໄປກັບເຂົາ, ເມື່ອເຫັນເຂົາ ມີຄວາມສຸກ ໃນໃຈຂອງເຮົາ ກໍຈະມີຄວາມສຸກ ໄປນໍາ ນັ້ນແຫຼະ ຈຶ່ງເອີ້ນວ່າຮັກແທ້. ເພາະຮັກແທ້ ແມ່ນເກີດມາຈາກ ສອງທ່ານທີ່ເປັນຄູ່ຮັກ ພ້ອມກັນສ້າງ ມັນຂຶ້ນມາເອງ ແລະ ມອບຄວາມຮັກ ໃຫ້ກັນ ແລະ ກັນໃນທຸກໆມື້ ໂດຍບໍ່ຮຽກຮ້ອງເຖິງ ສິ່ງຕອບແທນ ນັ້ນແຫຼະ ຄືຮັກແທ້.

ໂດຍ: ພອຍລິນດາ

ຂໍ້ມູນຈາກ: ພາສາໃຈບໍ່ຕ້ອງໃຊ້ສູດ

ຄວາມຮັກ

ຮັກແທ້ຄືການໃຫ້ ຫຼາຍກວ່າຮັບ

​ໂດຍ: ພອຍລິນດາ

ຂໍ້ມູນຈາກ: ພາສາ​ໃຈ​ບໍ່​ຕ້ອງ​ໃຊ້​ສູດ

ຂ່າວສານທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ

ໂດຍ: ພອຍລິນດາ

ຂໍ້ມູນຈາກ: ພາສາໃຈບໍ່ຕ້ອງໃຊ້ສູດ